[Dutch version below pictures]
Beautiful beaches and beautiful cars is what comes to most people’s minds when thinking of Cuba.
To ours as well and it’s all the reason we need to book us a trip to Cuba.
Upon arrival at Varadero we’re offered a warm welcome in the form of a “Cuba Libre”, of course with Cuban rum and never ever with Coca Cola 😉 – right there and then we know this will be a good trip.
Very quickly we discover that the image of beautiful beaches and cars is absolutely right. But there is so much more to this country. Beautiful sceneries, friendly people and a mostly curious political system.
To try to explore the country in just a week, we find a balance between laying on an incredible white beach, enjoying the sun and seeing some bits of the country.
A day to Trinidad, listed on Unesco’s world heritage list, could not miss on our to do list. Together with our driver and tour guide Andreas we leave to Trinidad. Andreas turns out to speak pretty good Dutch, as he lived in Zwolle for a while. He couldn’t adjust to the Dutch weather (which we totally understand) and went back to Cuba.
Andreas knows a lot about the country and gives us tons of information. However, when we start to talk about the political system he shuts down and changes the subject. This happens in conversations with others as well, the system – or especially someone’s opinion on it – is not something that is quickly discussed with an outsider.
Trinidad is a lovely city, where we bump into nice initiatives such as an afternoon of dancing for elderly people. Those old folks still got it! Of course we managed to get ourselves on the dance floor as well ;).
In Cuba almost everything is government owned and privately owned restaurants are therefor scarce. To support these initiatives, we kindly decline the included buffet of the tour and have lunch in a privately owned restaurant.
A beautiful location with delicious food, but a difference with the regular restaurants is not directly noticeable to us.
The most interesting event of the day is actually on our way to Trinidad: on the road in our for Cuban standards small car we are hit by a gigantic American old timer. There is a lot of damage and in Cuba (or any other country than Holland) you can’t solve this by quickly filling in some papers, we have to wait for the police.
The police of course takes its time and when they finally arrive, we can barely control our laughter:
Here they are, in a team of 4 and all serious looking, in an extremely small and old car that doesn’t even have outside door handles on the back doors.
There’s a debate. There’s another debate. And of course there’s some more debating. Eventually we need to go to the police station. During the car drive to the station, we stop several time for yeah… more debating!
Eventually there’s a mutual decision that we don’t need to go to the station after all.
At that point we are actually a little disappointed about not going, because we got pretty curious about what the ‘station’ would have looked like. Would it have had a door handle?!
We also take a day tour to Havana. The tour includes a huge touring car filled with tourists and for us this takes away a little bit of the Cuban experience.
Along with sightseeing, we visit a cigar factory which is definitely a must. Still we both get little feeling with the city, which is a little disappointing.
Our most successful trip is a morning in Cárdenas. This is a normal, regular sized city close to Varadero, where we drive to on our scooter. No touristic hot spots here, just the daily life of Cubans.
Life is as we know with markets, stores, schools, but on the streets life looks very old fashioned. They even use horse and carriage as public transport.
Cuba knows two currencies: the Cuban pesos convertible (CUC) and the regular pesos.
Tourists only pay with CUC, which are mostly called cookies. This pesos has a lot more worth than the regular one and Cubans expect to receive their tips in CUC.
Tipping is something that is expected with every service and every time. During our time in Cuba we feel slightly pressured to tip, even in cases where we aren’t that satisfied with the service.
This is the reason that for example an employee of an hotel can have very little regular money where he can pay his monthly costs with (pesos), but has a lot of CUC due to tipping and can buy all kinds of luxurious products because of this.
During our visit to Cárdenas we instantly run into this issue, with our tourists CUC we can’t buy any food at the local shops. A system which we at the end of the week still don’t really understand.
Cuba was a lovely week away, but to get to know the country better, to understand the thoughts and feelings of the people, you really need more time. There is something lingering here which we are not able to understand yet.
As tourists, we went back relaxed and tanned. As travellers however, we’re still a little unsatisfied.
Mooi strand en mooie auto’s is waar de meesten bij Cuba aan zullen denken.
Zo ook wij en meer reden hebben wij niet nodig om een trip naar Cuba te plannen.
Bij aankomst in Varadero wordt ons om 10h ’s morgens als welkomstdrankje een Cuba Libre aangeboden, natuurlijk met Cubaanse rum en nooit met Coca Cola 😉 – dan weten we al, dit wordt een goede vakantie.
Al snel komen we erachter dat het beeld van mooi strand en mooie auto’s helemaal klopt. Maar er is natuurlijk véél meer in dit land. Mooie uitzichten, aardige mensen en een zeer apart politiek systeem.
Om een poging te wagen het land in een week te leren kennen, vinden we een balans tussen simpelweg op het witte strand liggen en genieten van de zon en toch ook iets van het land te zien.
Een dag naar Trinidad, wat op de Unesco wereld erfgoedlijst staat, mag niet ontbreken. Samen met onze chauffeur en gids Andreas vertrekken we naar Trinidad. Andreas blijkt Nederlands te spreken, omdat hij een tijd in Zwolle gewoond heeft. Hij kon niet aan het Nederlandse klimaat wennen (begrijpen we helemaal) en is weer teruggegaan naar Cuba.
Andreas weet ontzettend veel over het land en vertelt ons veel. We merken echter dat wanneer het over het politieke systeem gaat, hij enigszins dichtklapt en het onderwerp verandert. Dit gebeurt ons ook in andere gesprekken, het systeem – of vooral iemands mening erover – wordt niet snel met een buitenstaander besproken.
Trinidad is een prachtige stad, waar we ook tegen leuke initiatieven aanlopen zoals een dansmiddag voor bejaarden. Die oudjes kunnen er nog wat van! Natuurlijk hebben we zelf ook een dansje gewaagd.
In Cuba is alles van de overheid en privé restaurants zijn daarom uitzonderlijk. Om deze initiatieven te steunen, slaan we het buffet van de dag af en lunchen we in één van de privé restaurants. Een mooie locatie met heerlijk eten, maar een verschil met de reguliere restaurants merken wij niet direct.
Het meest interessante van de dag is eigenlijk de weg ernaartoe: in onze naar Cubaanse maatstaven kleine auto worden wij in een bocht geraakt door een gigantische Amerikaanse old timer. Flinke schade in het gevolg en in Cuba (of elke ander land dan Nederland) wordt daar niet zomaar even een formuliertje voor ingevuld, we zullen op de politie moeten wachten.
De politie neemt natuurlijk de tijd en als ze eindelijk aankomen, kunnen wij ons lachen bijna niet bedwingen: Daar zijn ze, vier man sterk, zeer serieus, in een ontzettend kleine, uitgewoonde auto waarbij aan de achterkant zelfs handvaten aan de buitenkant ontbreken.
Er wordt overlegd. Vervolgens wordt er nog meer overlegd. Uiteindelijk blijkt dat we naar het politiebureau moeten.
Tijdens de rit naar het politiebureau wordt er nog meerdere malen gestopt om toch nóg eens even met elkaar te overleggen, en dan volgt er een gezamenlijke beslissing: we hoeven niet meer naar het bureau.
We zijn inmiddels enigszins teleurgesteld dat we niet naar het politiebureau moeten, omdat we nu toch wel heel erg nieuwsgierig zijn hoe dat ‘bureau’ er uitgezien zou hebben. Zou de deur een handvat gehad hebben?!
Ook maken we een dagtrip naar Havana. Dit doen we met een grote touringcar vol met toeristen en dit doet voor ons een beetje af aan de ervaring. We bezoeken o.a. een sigarenfabriek, wat wel een must is. We krijgen beiden weinig gevoel bij Havana, wat we erg jammer vinden.
Ons meest succesvolle uitje is een ochtendje naar Cárdenas. Een gewone middelgrote stad aan de rand van Varadero, waar wij op een scootertje naartoe rijden. Hier is geen toeristische trekpleister te vinden en rijd je gewoon het dagelijkse leven op Cuba binnen.
Het leven is zoal wij het kennen, markten winkels, scholen, maar het straatbeeld oogt ouderwets. We zien zelfs in de stad een paard en wagen rijden als openbaar vervoer!
Cuba kent twee munteenheden: de Cubaanse pesos convertible (CUC) en reguliere pesos.
Toeristen betalen alleen met CUC, ook wel cookies genoemd. Deze munt is veel meer waard dan de reguliere pesos en Cubanen verwachten dan ook in CUC hun fooien te ontvangen.
Fooien geven doe je in Cuba eigenlijk voor elke service en dan ook altijd. Gedurende onze periode in Cuba voelen wij regelmatig druk om een fooi te geven, terwijl wij eigenlijk niet te spreken zijn over de service.
Zo kan het zijn dat een medewerker van een hotel heel weinig geld in reguliere pesos heeft waarmee alle vasten lasten betaald worden, maar wel ontzettend veel CUC heeft door fooien en daardoor allerlei luxe producten kan kopen.
Tijdens ons bezoek aan Cárdenas lopen we hier ook tegenaan, met onze toeristen CUC kunnen wij bij reguliere eettentjes niets kopen.
Een systeem dat we aan het einde van de week eigenlijk nog steeds niet helemaal begrijpen.
Cuba is een heerlijk weekje weg geweest, maar om dit land beter te leren kennen en het gedachtegoed en de mensen te begrijpen is er echt meer tijd nodig. Er hangt hier iets in de lucht dat voor ons nog ontastbaar is.
We vertrekken als vakantieganger uitgerust en heerlijk gebruind, maar als reizigers zijn we nog enigszins onverzadigd.
