[Dutch version below pictures]
After four fantastic days on the Panamanian sea we arrive in Colombia! Officially we aren’t in the country yet, you can only arrange the immigration stamp the next day, but emotionally we are totally here. There’s music everywhere and the people are friendly, Colombia is tangible from the start.
The first night we close off our San Blas adventure with a dinner and some dancing. Carpurganá is a small village, with one club located on the roof top of a small building. The fan isn’t very effective and the boxes keep breaking down, but that only adds to a fun night with good cocktails and good music. While dancing we start off our Colombian adventure!
After a few days in Capurganá we take the boat to Necocli. From there we’ll take the bus to Catargena, our next stop.
The boat to Necocli leaves from Capuganá fully loaded. Quickly it becomes clear that we are meant to pick up a lot more people along the way, but the boat looks full. But after two months of travel we’re aware that a boat in South America is never really full and indeed, everybody fits. Like our Australian travel companion Peet says: “People who say ‘it can’t’, have never travelled.
From Necocli it’s about a 10 hour bus drive to Catargena. Bus travels during the day is still one of our favourite ways of transport, because you get to see so much of the country. For us it’s a nice opportunity to take in the surroundings of Colombia. We drive by lots and lots of green nature, donkeys and men wearing Colombian hats.
We arrive in Catargena at night and didn’t fix a place to sleep yet, so we join our San Blas buddies to their hostel and go from there. Within 15 minutes we find a hotel that is good enough for our first night. The next day we find a place in a very nice hostel, of which we forgot the name, where we have a spacious room and a lovely balcony.
During our first few Colombian days in Capurganá we have got to know one of the most popular foods in the Colombian kitchen, the “patacone”. A patacone is a fried plantain, then squashed and fried again. They eat it as a snack with meat or fish, or as a side dish to a meal.
In Catargena the offer of street food is huge and here we get to know the probably most popular food of them all, the “Arepa”. It’s a kind of sandwich made out of pressed corn. It’s used as breakfast, lunch and dinner, as a sandwich on its own or as side dish. We’re introduced to it by one of our Irish friends and the amazing Irish accent makes it sound like ‘a rapist’. Who would want a rapist?! Although the real name quickly becomes clear, the coming days we keep ordering ‘rapists’… sorry feminism!
Catargena is breath taking. Especially the streets of the neighbourhoods Getsemani and San Diego are exactly as you’ve seen them in the magazines, scenic, colourful, with lots of flowers and stunning wood work. The streets are perfect for a nice photoshoot, but there are just so many people out. Our solution to that is getting up at 7 a.m., put on a dress and some heels and go shoot! We aren’t the only ones with this idea, we bump into more girls posing in front of the beautiful houses and even come across a professional photoshoot for a magazine.
Named after the Spanish city where it’s “conquistadores” (conqueror) mostly came from, the full name of the city is Catargena de Indies. The rich, but mostly bloody, history is symbolized in the stunning street art that can be found all across the city and mostly in the Getsemani area.
Every day at 10 a.m. at the Trinidad square, two Belgian guys organize a free street art walking tour that is a real must see. The tour leads us to incredible art and the stories behind it, which gives us more insight on what the artist is trying to tell us.
The powerful piece under the arch for example, a painting of a stunning Indian woman, symbolizes the start of the colonial area. On the left bottom you can see a Western ship sailing towards Catargena, ready to conquer it. The woman has her eyes closed, because she knows she’ll die soon. Every piece of art has a story and a message like this behind it. Very impressive and very inspirational.
We take our time to discover the city. One evening we are walking downtown, looking for a sports café where we’re supposed to meet up with friends. Clearly lost, someone starts talking to us in Dutch, “What are you looking for?”. Those Dutchies are just everywhere ;). This Dutch guy turns out to have his roots in Colombia, has family in Bogotá and is on a holiday in Catargena. We hang out for a while and drink a cocktail.
That day he bought two beautiful, handmade necklaces on the streets and out of the blue he gives us the necklaces as a present. To remind Colombia by. Such an unexpected and sweet gesture! He might be reading this: gracias Remi! J
After a week of a lot of walking, lots of stunning art, good music during the concert of hip hop group “Kombilesa Mi”, a swinging Zumba class at the “Centro Cultural Ciudad Movil” by teacher David, good ice creams (ice parlour Paradise!) and roof top nights with our San Blas buddies, it’s time to move along.
We leave for Barranquilla, not really a popular place for tourists. We just want to take advantage of this big city to do some shopping and see a movie, just like we would do at home. The shopping is a little disappointing, but the Jason Bourne in the cinema part makes especially Jolanda very happy (Matt Damon fan/stalker!). The area that we stay in gives good insight in the daily life of Colombians in Barranquilla. At night they work out a lot or take walks in the park. A lot of activities are in groups, it’s nice to see that people really go out and mingle in their communities here.
From Barranquilla we travel further to Tyrona Park, one of Colombia’s national parks.
We have just entered the bus when a guy of about 20 years old starts talking to us. “Are you Dutch”, he asks us in Dutch. Raúl from Santa Marta studies architecture in Barranquilla and is in love with the old Dutch architecture. He also has an uncle and aunt living in Holland. Because he is planning to visit Holland in the upcoming years, he started learning Dutch using tutorials on YouTube. Dutch, one of the hardest languages to learn, through YouTube! And he’s even really good too! The entire drive we talk in English and Dutch, and a pathetic try in Spanish, about his study, his plans for the future, our travel journey and our mutual love for sunsets. A very special meeting. In Santa Marta we say goodbye, but not before he drops us off at the stop for our next bus. We hope to bump into Raúl in Holland!
In Tyrona Park we stay at camping “Castilletes”, located on a beautiful palm garden, about a 15 minute walk from the entrance to the park and run by the enthusiastic Yaïr.
The camping itself is right at the beach as well, but the sea is not safe to swim here. The location is still perfect, because the sun rises on our right hand and sets on the left. The coming days we can not only chase sunsets, but sunrises too! The entire park offers no wifi nor cell reception, it’s just us surrounded by beautiful nature.
In Tyrona park you can do two things, hike and enjoy the beach. However, to enjoy the beach you need to hike first!
The first day we take on one of the bigger hikes, heading to “La Piscina”. This is a quiet beach located in a bay. It’s two hours of hiking, climbing and sweating, but mostly enjoying views, nature and monkeys. After this intense two hour hike, the cool of the sea has never felt better and more rewarding.
The second day we aren’t up for such a big hike, but hike to “La Piscinetta”. This smaller beach is not that far off, offers not as much shade as the other and is a little less untouched, but mostly just as beautiful as the first one. At the end of the day we are in luck, we get a lift to our camping from Gustavo, the man with the biggest smile in Colombia!
After three days in Tyrona Park we are very relaxed (because we really weren’t yet after those two months of holiday) and we head back to Santa Marta.
We stay in Santa Marta for a few days, which is a good spot to travel further from. The city itself isn’t as impressive as for example Catargena or Tyrona Park, but there’s enough to do and the city has a nice vibe. It’s actually more a getaway to the beach for locals from surrounding big cities. The Rodadero beach is pretty good, but if you just visited Tyrona Park you’re simply a bit spoiled :).
With Santa Marta we say goodbye to the Caribbean for now, it’s time for another part of Colombia. Medellin, here we come!
Na vier fantastische dagen op de Panamese zee zijn we er, Colombia! Officieel zijn we nog niet in het land, de immigratiestempel kun je de volgende dag pas regelen, maar gevoelsmatig zijn we er helemaal. Overal wordt er muziek gespeeld en de mensen zijn vriendelijk, Colombia is vanaf het eerste moment voelbaar.
De eerste avond sluiten we ons San Blas avontuur af met een etentje en een dansje. Capurganá is een klein dorp, waarvan de discotheek op het dakterras van een klein pand zit. De ventilator is niet erg effectief en de boksen maken meerdere keren kortsluiting, wat alleen maar bijdraagt aan een leuke avond met goede cocktails en goede muziek. Dansend beginnen we aan ons Colombiaanse avontuur!
Na een paar dagen in Capurganá nemen we de boot naar Necocli. Vanaf daar zullen we de bus richting Catargena nemen, onze volgende bestemming.
De boot naar Necocli vertrekt afgeladen vanaf Capurganá. Al snel merken we dat het de bedoeling is dat we nog veel meer mensen onderweg oppikken, maar de boot is al vol. Na twee maanden reizen weten wij inmiddels wel dat een boot in Zuid Amerika nooit écht vol is en inderdaad, iedereen past erbij. Zoals onze Australische medereiziger Pete zegt: “People who say ‘it can’t’ have never travelled”.
Vanaf Necocli is het ongeveer 10 uur met de bus naar Catargena. Overdag met de bus reizen blijft één van onze favoriete manieren van transport, omdat je zo ontzettend veel van het land ziet. Voor ons een mooie gelegenheid de omgeving van Colombia in ons op te nemen. Langs de kant van de weg zie je veel groen, ezels en mannen met Colombiaanse hoeden op.
’s Avonds aangekomen in Catargena hebben we nog geen accommodatie geregeld, dus reizen we mee naar het hostel van onze San Blas buddies en zoeken vanaf daar een eigen locatie. Binnen een kwartier vinden we een hotel dat zeker voor de eerste nacht volstaat. De volgende dag vinden we een kamer in een fijn hostel dichtbij, waar we een ruime kamer en mooi balkon hebben. Helaas zijn we de naam van het hostel vergeten.
Inmiddels hebben we in de eerste dagen al kennis gemaakt met één van het meest voorkomende eten in de Colombiaanse keuken, namelijk de “patacone”. Een patacone is een platgeslagen, gefrituurde bakbanaan, welke los gegeten wordt met vlees of vis, maar ook als bijgerecht bij de warme maaltijd.
In Catargena is er een groot aanbod aan street food en hier maken we kennis met waarschijnlijk de nummer één in typisch Colombiaans eten: de “Arepa”. Dit is een soort broodje dat gemaakt wordt van geperste maïs. Het wordt als ontbijt, lunch en diner gegeten, zowel als broodje op zich of als bijgerecht. Het wordt aan ons voorgesteld door één van onze Ierse vrienden, waardoor het door dat fantastische Ierse accent klinkt als ‘a rapist’. Who would want a rapist?! Alhoewel de echte naam ons snel duidelijk wordt, blijven we nog een tijdje ‘rapists’ bestellen.. sorry feminisme!
Catargena is schitterend. Vooral de straatjes van de wijken Getsemani en San Diego zijn precies zoals je ze in de tijdschriften gezien hebt, kleurrijk, pittoresk, met veel bloemen en prachtig houtwerk. De straatjes lenen zich perfect voor een mooie fotoshoot, maar er lopen zoveel mensen op straat. Onze oplossing hiervoor is om 7h opstaan, jurk en hakken aan en de straat op! We zijn niet de enigen, we zien meer meiden voor de huisjes poseren en lopen zelfs tegen een professionele shoot voor een tijdschrift aan.
Vernoemd naar de Spaanse stad waar zijn “conquistadores” (veroveraars) vooral vandaan kwamen, is de volledige naam van de stad Catargena de Indies. De rijke, maar vooral bloederige historie, is vandaag de dag vooral terug te zien in de prachtige street art die vooral de wijk Getsemani siert.
Elke dag om 10h wordt er door twee Belgische jongens vanaf het Trinidad plein een gratis street art walking tour georganiseerd, zeer de moeite waard. De tour leidt ons naar de mooiste kunst en geeft door de verhalen erachter meer inzicht in wat de kunstenaar ons duidelijk probeert te maken.
Het krachtige stuk onder de koepel bijvoorbeeld, een tekening van een prachtige Indiaanse vrouw, symboliseert de koloniale tijd. Links onderin zie je een Westers schip aankomen varen, klaar om het land in te nemen. De Indiaanse heeft haar ogen gesloten, omdat ze weet dat ze zal sterven. Zo heeft elk kunststuk een eigen verhaal en eigen boodschap. Erg indrukwekkend en inspirerend.
We nemen onze tijd om de stad te verkennen en lopen op een avond door de stad, op zoek naar een sportcafé waar we hebben afgesproken met vrienden. Blijkbaar duidelijk verdwaald worden we opeens aangesproken, “wat zoeken jullie?”. Staat er opeens een Nederlander achter ons, die zijn ook echt overal ;). Deze Nederlander blijkt zijn roots te hebben in Colombia, heeft familie in Bogotá en is zelf op vakantie in Catargena. We blijven bij elkaar hangen en drinken een cocktail.
Die dag heeft hij op straat twee hele mooie, handgemaakte kettingen gekocht en opeens geeft hij die kettingen aan ons cadeau. Als aandenken aan Colombia. Echt een ontzettend onverwacht en lief gebaar! Misschien leest hij mee: gracias Remi! J
Na een week van veel wandelen, héél veel mooie kunst, toffe muziek tijdens het concert van “Kombilesa Mi”, een swingende Zumba les in het “Centro Cultural Ciudad Movil” door leraar David, lekkere ijsjes (ijssalon Paradise!) en rooftop avondjes met onze San Blas vrienden is het tijd om weer verder te trekken.
We vertrekken naar Barranquilla, niet echt een populaire toeristenspot. Wij willen graag naar deze grote stad om even te shoppen en naar de film te gaan, zoals we dat thuis ook zouden doen. Dat shoppen valt een beetje tegen, maar van Jason Bourne in de bioscoop kijken wordt Jolanda erg blij (Matt Damon fan/stalker!). De buurt waar we in verblijven geeft een blik in het dagelijks leven van de Colombianen in Barranquilla. Er wordt veel gesport en ’s avonds door het park gewandeld, er wordt veel in groepsverband gedaan. Het is leuk om te zien dat de mensen elkaar hier echt opzoeken.
Vanaf Barranquilla reizen we af naar Tyrona park, één van Colombia’s nationale parken.
Als we nog maar net in de bus zitten, worden we aangesproken door een jongen van ongeveer 20 jaar oud. “Zijn jullie Nederlands?”, vraagt hij in het Nederlands. Raúl uit Santa Marta studeert architectuur in Barranquilla en is helemaal weg van de oud-Hollandse architectuur. Ook heeft hij een oom en tante in Nederland wonen. Omdat hij van plan is de komende jaren naar Nederland te komen, is hij via tutorials op youtube begonnen aan een zelfstudie Nederlands. Nederlands, ook wel bekend als één van de moeilijkste talen om te leren, via YouTube! En hij spreekt het hartstikke goed! De hele rit praten we in het Engels en Nederlands, en een halfslachtige poging in het Spaans, over zijn studie, zijn plannen, onze reis en onze gezamenlijke liefde voor zonsondergangen. Een bijzondere ontmoeting. In Santa Marta nemen we afscheid, maar niet voordat hij ons veilig naar onze volgende bus heeft gebracht. We hopen Raúl in Nederland weer tegen te komen!
In Tyrona Park verblijven we op camping “Castilletes”, gelegen aan een prachtige palmentuin, op ongeveer 15 minuten lopen van de entree van het park en gerund door de enthousiaste Yaïr.
De camping ligt aan het strand, alhoewel het niet veilig is om daar te zwemmen. Toch is de ligging perfect, want de zon komt aan onze rechterhand op en gaat links weer onder. De komende dagen kunnen we naast sunsets ook sunrises najagen. In het hele park is geen wifi of telefoonbereik, we zijn omringd met alleen prachtige natuur.
In Tyrona Park kun je vooral twee dingen doen, wandelen en van het strand genieten. Om van het strand te genieten moet je echter wel eerst flink wandelen!
Onze eerste dag in het park maken we de grote hike naar “La Piscina”, een stukje zee afgelegen in een baai. Het is twee uur wandelen, klimmen en klauteren, maar vooral ook van mooie uitzichten, natuur en aapjes genieten. Na twee uur hiken in de hitte van de Caribische kust, voelt de verkoeling van de zee als een terechte beloning.
De tweede dag nemen we genoegen met een kleinere wandeling, naar “La Piscinetta”. Dit kleinere strandje is een stuk minder ver lopen, biedt wat minder beschutting en is wat minder ongerept, maar is verder even mooi als de eerste.
Aan het einde van de dag hebben we geluk. Tijdens het terugwandelen naar de camping krijgen we een lift van Gustavo, de man met de grootste glimlach in heel Colombia!
Na drie dagen Tyrona Park zijn we heerlijk ontspannen (want dat waren we nog niet na twee maanden vakantie) en gaan we terug richting Santa Marta.
We verblijven een paar dagen in Santa Marta, wat een prima plek is om vanuit verder te reizen. De stad zelf is niet zo indrukwekkend als bestemmingen zoals Catargena of Tyrona Park, maar je kunt je hier goed vermaken en er hangt een fijne sfeer. Het is eigenlijk meer een getaway voor locals uit omringende grote steden die een weekendje strand willen. Het Rodadero strand is best aardig, maar als je net uit Tyrona Park komt ben je gewoon een beetje verwend :).
Met Santa Marta nemen we voor nu afscheid van het Caribische, tijd voor een ander deel van Colombia. Medellin, here we come!
